Las plantillas de Alcoa de San Cibrao y AluIbérica en A Coruña y Avilés llevan meses de lucha contra el cierre y en la defensa de sus puestos de trabajo.

En el caso de A Coruña y Avilés, cuando Alcoa quiso marchar, la solución de los gobiernos de la Xunta y central fue buscar otra empresa privada que la comprara. Solución nefasta: después de más de un año las plantas siguen sin tener carga de trabajo por la falta absoluta de plan empresarial, hubo una venta fraudulenta a otra empresa por el camino, y las y los trabajadores, que siguen manifestándose en las calles, están sufriendo una dura represión sindical.

Alcoa en San Cibrao continúa su hoja de ruta. Y los gobiernos proponen la misma “gran idea”: “¡no os preocupéis! Nosotros buscamos una empresa compradora!” Tiene que ser una tomadura de pelo para la plantilla.

Alcoa negocia y después deja de negociar, porque no se quiere deshacer exactamente de toda la planta, y al final anuncia que echa a la calle a casi toda la plantilla. Y vuelven a aparecer los gobiernos y sus ocurrencias, esta vez aprobando una moción.

¿Qué aprobó el Congreso?

PSOE y PP aprobaron en el Congreso la iniciativa del BNG, una moción para la “intervención pública temporal para su posterior venta a un inversor personal que garantice un proyecto industrial viable, para el mantenimiento de la actividad industrial y de los puestos de trabajo en la factoría de Alcoa en San Cibrao”.

De verdad que la solución sigue siendo la intervención, ¿para qué? ¿Por cuánto tiempo?

¿Que oculta el gobierno y por qué lo apoya el PP?

El gobierno tiene un proyecto llamado Agenda 2030 que tiene el objetivo de reformar la economía para hacerla más sostenible. ¿Por qué no aprovecha el gobierno la oportunidad de poner su agenda en práctica directamente, en lugar de intervenir temporalmente la planta, para vendérseal a una empresa privada?

La “intervención temporal” es pan para hoy y hambre para mañana, porque todo plan de transición ecológica que actúe bajo criterios de rentabilidade de empresas privadas va a traer más temprano que tarde costes sociales, en puestos de trabajo, saqueo de lo público, condiciones de vida y laborales. La intervención temporal solo servirá para que el gobierno de turno, sea PSOE-Unidas Podemos o PP, vuelva invertir millones y millones de dinero público en poner la planta al gusto del futuro comprador; que se suman a los millones y millones en subvenciones que cogió Alcoa y que parece que no piensa devolver. Esta es la idea de PSOE y PP: continuar las políticas neoliberales de estos años poniendo todos los recursos públicos la disposición del capital privado.

Esa transición ecológica de la que PSOE- Unidas Podemos hablan es otra mentira más si no se lleva a cabo mediante la nacionalización de las eléctricas y las empresas estratégicas como Alcoa y AluIbérica. Es la única garantía de no destruir más puestos de trabajo y ponerlo al servicio de las necesidades socias, agudizadas bajo la pandemia para la mayora de la población trabajadora.

En definitiva, vemos para San Cibrao el mismo plan que para las plantas de Coruña y Avilés.

¿Y para eso tanto tiempo? ¿Para eso tanto tiempo de lucha de los y de las trabajadoras, tiempo en huelga, de pasar frío, de viajar a Madrid? ¿De verdad seguimos pensando que existen los reyes magos? ¿De verdad las direcciones sindicales siguen pensando que la Xunta del señor Feijóo va a hacer algo para conservar los puestos de trabajo, cuando está dejando morir la industria en Galicia? ¿De verdad las direcciones sindicales que ya firmaron la venta de Coruña y Avilés, siguen confiando en estos gobiernos que aún después de un año no garanizan el proyecto prometido? ¿De verdad la clase obrera seguimos a pensar que la solución es una INTERVENCIÓN del gobierno del capital y no una NACIONALIZACIÓN bajo control obrero?

No parece tan díficil nacionalizar. La desnacionalización fue bien fácil: lo que antes era público pasó a manos privadas en 1998 cuando el estado vendió a Alcoa estas fábricas. Tampoco el rescate a los bancos en 2008 fue tan complicado: nacionalizaron las pérdidas, privatizaron los beneficios, y a vivir del cuento.

Pero ante el plan clarísimo de los directivos de Alcoa desde hace años, y la colaboración de los gobiernos, las direcciones sindicales siguen respostando con el “que se salve quien pueda”. Ahora que le toca a San Cibrao, siguen planteando movilizaciones divididas como si fueran problemas diferentes por ser fábricas o empresas diferentes. Y no lo son. Como demuestra la historia hasta ahora, el problema seguirá sí esto se enfrenta de manera dividida. La unidad hace la fuerza.

Corriente Roja y la Liga Internacional de l@s Trabajadores/as insistimos en que la única solución para garantizar los puestos de trabajo y el mantenimiento de una industria sostenible en Galicia es imponer la nacionalización de las industrias estratégicas cómo Alcoa y AluIbérica.

A SOLUCIÓN: NACIONALIZACION XA!

As plantillas de Alcoa de San Cibrao e AluIbérica na Coruña e Avilés levan meses de loita contra o peche e na defensa dos seus postos de traballo.

No caso da Coruña e Avilés, cando Alcoa quixo marchar, a solución dos gobernos da Xunta e central foi buscar outra empresa privada que a comprase. Solución nefasta: despois de máis dun ano as plantas seguen sen ter carga de traballo pola falta absoluta de plan empresarial, houbo unha venta fraudulenta a outra empresa polo camiño, e as e os traballadores, que seguen a manifestarse nas rúas, están a sufrir unha dura represión sindical.

Alcoa en San Cibrao continúa a súa folla de ruta. E os gobernos propoñen a mesma “gran idea”: “Non vos preocupedes! Nós buscamos unha empresa compradora!”. Ten que ser unha tomadura de pelo, para a plantilla.

Alcoa negocia e despois deixa de negociar, porque non se quere desfacer exactamente de toda a planta, e ó final anuncia que bota á rúa a case toda a plantilla. E volven a aparecer os gobernos e as súas ocurrencias, esta vez aprobando unha moción.

Qué aprobou o Congreso?

PSOE e PP aprobaron no Congreso, a iniciativa do BNG, una moción para a “intervención pública temporal para a súa posterior venda a un investidor privado que garanta un proxecto industrial viábel, para o mantemento da actividade industrial e dos postos de traballo na factoría de Alcoa en San Cibrao”.

De verdade que a solución segue sendo a Intervención, para que? Para canto tempo?

Que oculta o goberno e por qué o apoia o PP?

O goberno ten un proxecto chamado Axenda 2030 que ten o obxectivo de reformar a economía para facela máis sostible. Por qué non aproveita o goberno a oportunidade de poñer a súa axenda en práctica directamente, en lugar de intervir temporalmente a planta para venderlla a unha empresa privada?

A “intervención temporal” é pan para hoxe e fame para mañán, porque todo plan de transición ecolóxica que actúe baixo criterios de rendabilidade de empresas privadas vai traer mais cedo que tarde custes sociais, en postos de traballo, saqueo do público, condicións de vida e laborais. A intervención temporal somentes servirá para que o goberno de turno, sexa POSE-PODEMOS ou PP, volva invertir millóns e millóns de cartos públicos en poñer a planta ó gusto do futuro comprador; que se suman ós millóns e millóns en subvencións que apañou Alcoa e que parece que non pensa devolver. Esta é a idea de PSOE e PP: continuar as políticas neoliberais destes anos poñendo todos os recursos públicos a disposición do capital privado.

Esa transición ecolóxica da que PSOE-PODEMOS falan é outra mentira mais se non se leva a cabo mediante a nacionalización das eléctricas e as empresas estratéxicas como Alcoa e AluIbérica. É a única garantía de non destruir mais postos de traballo e poñerlo ao servizo das necesidades socias, agudizadas baixo a pandemia para a maiora da poboación traballodra.

En definitiva, vemos para San Cibrao o mesmo plan que para as plantas de Coruña e Avilés.

E para iso tanto tempo? Para iso tanto tempo de loita dos e das  traballadoras, tempo en folga, de pasar frío, de viaxar a Madrid? De verdade seguimos a pensar que existen os reis magos? De verdade as direccións sindicais seguen pensando que a Xunta do señor Feijóo vai a facer algo para conservar os postos de traballo, cando está deixando morrer a industria en Galicia? De verdade as direccións sindicais que xa firmaron a venda de Coruña e Avilés, seguen confiando nestes gobernos que aínda despois dun ano non garanizan do proxecto prometido? De verdade a clase obreira seguimos a pensar que a solución é unha INTERVENCIÓN do goberno do capital e non unha NACIONALIZACIÓN baixo control obreiro?

Non parece tan díficil nacionalizar. A desnacionalización foi ben fácil: o que antes era público pasou a mans privadas en 1998 cando o estado vendeu a Alcoa estas fábricas. Tampouco o resgate aos bancos en 2008 foi tan complicado: nacionalizaron as perdas, privatizaron os beneficios, e a vivir do conto.

Pero ante o plan clarísimo dos directivos de Alcoa dende hai anos, e a colaboración dos gobernos, as direccións sindicais seguen respostando co “sálvese quen poida”. Agora que lle toca a San Cibrao, seguen a plantexar mobilizacións divididas coma se fosen problemas diferentes por ser fábricas ou empresas diferentes. E non o son. Como demostra a historia ata o de agora, o problema seguirá si esto se afrenta de maneira dividida. A unidade fai a forza.

Corrente Vermella e a Liga Internacional dxs Traballadorxs insistimos en que a única solución para garantir os postos de traballo e o mantemento dunha industria sostible en Galicia é impoñer a nacionalización das industrias estratéxicas como Alcoa e AluIbérica.